Before and Jazz. Θεατρικό Ντοκουμέντο του Σπύρου Δομαζάκη. Σάββατο 23 κ 30/5, 9μμ, στο Θέατρο Ακαδημία Πλάτωνος

Ένα ταξίδι δύο, σχεδόν, αιώνων...
Η επιβίβαση μας έγινε στο δουλεμπορικό πλοίο Phillis από τις ακτές της Σενεγάλης, με προορισμό την άλλη πλευρά του Ατλαντικού το 1761.
Πρώτη στάση στις φυτείες της Βιρτζίνια όπου βιώσαμε, κάτω απ τον ήχο του μαστιγίου, την σκλαβιά, την απαγόρευση, την καταπίεση, την απαξίωση, τον εξευτελισμό, την λύπη αλλά και την προσμονή, την ελπίδα, το όνειρο, την έμπνευση.
Συνεχίσαμε στην Νέα Υόρκη, στα κλαμπ και τα καμπαρέ του Χάρλεμ, όπου ζήσαμε την χειραφέτηση, την δημιουργία, την άνθιση, την χαρά.
Παίξαμε, τραγουδήσαμε και χορέψαμε με τα αφρικάνικα κρουστά και έγχορδα που έδωσαν την θέση τους στην Jazz με gospel, swing και bebop ηχοχρώματα.
Δώσαμε τον αγώνα μας ενάντια στις φυλετικές διακρίσεις και συμμετείχαμε στην καθιστική διαμαρτυρία κάτω από τους πύρινους λόγους του Martin Luther King.

Ένα ταξίδι μιάμισης ώρας με συμπυκνωμένη Ιστορία, Ποίηση, Χορό και Μουσική δύο αιώνων και μία πανδαισία συναισθηματικών καταστάσεων και οπτικοακουστικών παραστάσεων.

Ναι! Τρυπώσαμε στην πρόβα της παράστασης Before and Jazz. Θεατρικό Ντοκουμέντο του Σπύρου Δομαζάκη. Σάββατο 23 κ 30/5, 9μμ, στο Θέατρο Ακαδημία Πλάτωνος και "ταξιδέψαμε" μαζί με τους συντελεστές της.

Η πένα αυτή δεν είναι κριτικού θεάτρου, Είναι ενός απλού θεατή που το Σάββατο 23/5/2015, 9μμ ή/και το Σάββατο 30/5/2015, 9μμ. θα περιμένει να το "ξαναζήσει το έργο". Τόσο και έτσι απλά.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Σύνθεση θεατρικού κειμένου / Σκηνοθεσία: Σπύρος Δομαζάκης.
Οργάνωση, Εκτέλεση Παραγωγής: Σοφία Ανδριανού.

Φωτισμοί: Δημήτρης Κορδελάς
Video design - Artwork: Mr.Hamilton ( Amstel Hamilton )
Video Animation: Christine Patkova ( Christine Patkova )
Χορός-Κινησιολογία: Γιάννα Αλαμάνου
Μουσική Επιμέλεια - Τραγούδι: Σοφία Ανδριανού
Πιάνο: Νίκος Δρογώσης
Συμβουλές σε Κοστούμια Σκηνικά στοιχεία: Ειρήνη Παγώνη ( Eirini Pagoni)
Μακιγιάζ: Μάρω Κοκκόνη ( Maro Kokkoni )
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αργυρώ Ταμβάκου ( Argiro Tamvakou )
Διεύθυνση Σκηνής: Φωτεινή Γιαννίκου ( Fotini Giannikoy
Επιμέλεια Κειμένου: Μιχάλης Αναστασίου

Παίζουν:
Μιχάλης Αφολάνιο ( Michael Afolayan ),
Αντώνης Πασβάντης ( Pasvantis Antonis ),
Grace Nwoke ( Jordan Sparkles),
Γιάννα Αλαμάνου ( Gianna Alamanou ),
Σοφία Ανδριανού ( Sofia Andrianou ),
Νίκος Δρογώσης ( Nikos Drogosis ).
Φιλική συμμετοχή ο Φοίβος Μαρκιανός.
Ομάδα χορευτών: The Hopper

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...και διαπιστώσαμε πόσο πραγματώθηκε το σημείωμα του σκηνοθέτη Σπύρου Δομαζάκη:

**ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ:
Η προσπάθεια να κατανοηθούν οι αληθινές διαστάσεις ενός ιδιώματος που ονομάστηκε ΤΖΑΖ.

**ΕΙΔΟΣː ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ
Το κείμενο της ζωντανής παράστασης, «Βefore And Jazz», είναι μια σύνθεση από μαρτυρίες και ιστορικά γεγονότα, που θα ονομάσουμε «Θεατρικό Ντοκουμέντο».
Αναπτύσσεται μέσα από ενότητες, που αντιπροσωπεύουν ακριβή δραματικά επεισόδια της Αφροαμερικάνικης ιστορίας, από την περίοδο της Δουλείας μέχρι την περίοδο του Martin Luther King, που μαρτυρούν την ιδιοτυπία της κοινωνικής κατάστασης της μαύρης κοινότητας, στα χαρακτηριστικά της οποίας μπολιάστηκε η Δυτική κουλτούρα και γεννήθηκε η ΤΖΑΖ.

Στόχος του έργου, είναι να δείξει, πως, το πεδίο της σκλαβιάς γίνεται το εύφορο έδαφος, προκειμένου να αναπτυχθεί ένα νέο είδος Λογοτεχνίας και κατ επέκταση Μουσικής, το λεγόμενο Αφροαμερικάνικο, βασισμένα στην ανάγκη του Αφρικανού σκλάβου, αφενός να καταγγείλει την καταπίεση από τους Λευκούς, αφετέρου να αποδείξει, ότι μπορεί να διαβάσει και να γράψει, όπως αυτοί.

Η δράση του έργου έχει τον ελεύθερο και δημιουργικό χαρακτήρα που διαπερνάει και την Αφρικανική κουλτούρα, όπου λόγος, ήχος και κίνηση, αποτελούν αδιάσπαστο κομμάτι. Ομοίως, οι ηθοποιοί κινούνται ελεύθερα, αλλάζουν ρόλους και μεταμορφώνονται, δραματοποιώντας τα κρίσιμα γεγονότα, ιστορικά και καλλιτεχνικά, της Αφροαμερικάνικης ιστορίας, με λόγο, τραγούδι και χορό. Η σύνθεση του Θεατρικού έχει βασισθεί στην έρευνα και την μελέτη της Ιστορίας της Αφροαμερικάνικης Λογοτεχνίας.

Το έργο λειτουργεί και ως μέσον διαμαρτυρίας και αφύπνισης απέναντι στην ξενοφοβία και τον Ρατσισμό, του χθες και του σήμερα.